Odwarstwienie siatkówki z oderwaniem od rąbka (liniowe przedarcie obejmujące rąbek zębaty) to wiodąca przyczyna pourazowego odwarstwienia siatkówki u dzieci oraz młodych osób dorosłych. Bardzo często pacjenci nie zgłaszają objawów, co wydłuża czas postawienia właściwiej diagnozy, a okres od ich pojawienia się do zabiegu jest kluczowym czynnikiem pozwalającym na osiągnięcie dobrej ostrości wzroku. Istnieje kilka sposobów na zaopatrzenie dializy siatkówki: zabiegi zewnątrzgałkowe (klamrowanie twardówki), witrektomia przez część płaską ciała rzęskowego (PPV − pars plana vitrectomy) oraz retinopeksja pneumatyczna.
Celem pracy było przedstawienie przypadku pacjenta po tępym urazie gałki ocznej, u którego doszło do odwarstwienia siatkówki z oderwaniem od rąbka. Pacjent zgłosił się do Okulistycznej Izby Przyjęć z powodu pogorszenia widzenia okiem prawym od kilku dni. Po zebraniu wywiadu lekarskiego ujawniono uraz tępy oka prawego, do którego doszło dziewięć miesięcy wcześniej. Pacjent do tej pory nie był leczony okulistycznie. Przeprowadzono szczegółowe badania okulistyczne, które pozwoliły na postawienie diagnozy odwarstwienia siatkówki oka prawego z oderwaniem od rąbka. Wykonano witrektomię tylną w tym oku, uzyskując przyłożenie siatkówki. Podczas kontroli miesiąc po zabiegu najlepsza skorygowana ostrość wzroku (BCVA – best corrected visual acuity) oka prawego uległa znacznej poprawie i wynosiła 1,0. W trakcie rocznego okresu obserwacji siatkówka pozostała przyłożona.
Witrektomia u pacjenta z odwarstwieniem siatkówki ze współistniejącym oderwaniem od rąbka okazała się skuteczną metodą pozwalającą na znaczną poprawę ostrości wzroku.